Al ruim een jaar wordt de wereld getergd door vrijheidsbeperkende maatregelen. En wat er nog voor ons ligt ziet er vooralsnog niet best uit. Inmiddels wordt er volop gevaccineerd terwijl er harder dan ooit wordt gehamerd op afstand houden, handen stukwassen, thuiswerken etc. We mogen nog steeds maar één gast per dag ontvangen en mogen ons na 22.00 uur niet meer op straat bevinden. En dat is allemaal nog tot daaraan toe, maar behalve supermarkten is eigenlijk alles dicht, winkelen kan alleen via internet of op afspraak en hoewel er sectoren zijn waarin momenteen meer geld wordt verdiend dan ooit, de meeste ondernemers hebben zwaar te lijden en een groot deel van hen zal het niet redden, alle steunmaatregelen ten spijt. Steunmaatregelen die overigens binnenkort zullen worden afgebouwd terwijl het einde van de nood nog niet in zicht is.

Steeds meer mensen vinden de maatregelen disproportioneel. Ga een stuk rijden en je ziet dat er heel veel mensen onderweg zijn, allemaal tweetallen in die auto’s ook in het weekend. Het lijkt er dus op dat een groot deel van de mensen het nut van de maatregelen niet meer inziet. Ook thuiswerken, wat de norm is volgens Rutte, wordt minder gedaan dan tijdens de eerste lockdown een jaar geleden.

Maar alles bij elkaar is de vrijheid nog ver te zoeken, we hebben geen idee wanneer Nederland (en de rest van de wereld) weer open gaat. Doemdenkers voorspellen nog heel wat narigheid in de nabije toekomst. De wijze waarop de wereld geopend wordt is ook een heet hangijzer, want wat mag je straks nog doen zonder een negatief testresultaat te overleggen of erger nog een keurig ingevuld vaccinatiepaspoort? Er wort momenteel hard geëxperimenteerd met het openstellen van theaters, horeca en festivals onder de stricte voorwaarde van negatieve testresultaten. Is dat vrijheid?

Wat ons ook boven het hoofd hangt is dat de vrijheid voorlopig helemaal niet terugkomt omdat er steeds nieuwe mutates opduiken. We worden er op tv alvast op voorbereid. Ons wordt bijvoorbeeld verteld dat als we de derde wereld niet onmiddelijk in staat stellen ook iedereen te vaccineren, hele gevaarlijke mutaties onze kant op komen en onze vaccins niet meer gaan helpen.

De centrale vraag hierbij is of de maatregelen daadwerkelijk proportioneel zijn. Hebben ze uberhaupt zin? Waar zijn de maatregelen nou eigenlijk voor bedoeld? Om onze IC’s niet te overbelasten? om de kwetsbare leden van de samenleving te beschermen? Of zijn wereldwijd de overheden hun doel compleet voorbij geschoten? Waarom horen we nooit dat er massaal wordt opgeschaald in de zorg?

De neiging is groot om hier allerlei malafide argumenten en kwade gremia achter te zoeken, dat de overheden ons in hun macht willen krijgen etc. Met deze lezing wil Roeland Beljon dat pad (nog) niet op. De cijfers die via het RIVM, het CBS en andere instanties in binnen en buitenland bekend worden gemaakt tonen geheel uit zichzelf al aan dat de maatregelen disproportioneel zijn. 

Inmiddels duurt deze situatie al ruim een jaar. Waar staan we nu? Is de situatie werkelijk zo erg als de media ons voorspiegelen? Moeten we mee in de vaccinatiedrift of juist niet? Geloven de politici zelf hun eigen verhalen wel? Roeland Beljon zet alles voor zichzelf op een rijtje in dit vervolg op zijn lezing van 14 november vorig jaar “De Collaterale Schade van de Corona Maatregelen”. Het idee achter deze lezing is om de juiste argumenten te verzalelen die aantonen dat we zo snel mogelijk de maatregelen op moeten heffen. Argumenten die open en bloot worden weergegeven in de RIVM en CBS cijfers. Wie twijfelt aan nut en noodzaak van de maatregelen krijgt daarmee argumenten in handen om dat standpunt te staven.